Als je op google “Sanya” als zoekopdracht intikt, krijg je foto’s van het aards paradijs. Men zou niet verwachten dat deze reisbestemming nog in China ligt. Bij China stellen veel mensen zich toch traditionele huizen, rode draken en mensen die nog steeds een rijsthoed op hebben om op de rijstvelden te werken. Hainan, het eiland waar Sanya gelegen is, is een eiland in de Zuid-Chinese zee, vlak onder China dus. Het staat bij de Chinezen vooral bekend als toevluchtsoord om aan de koude winters te ontsnappen en is dus een toeristische trekpleister voor de gegoede Chinees. Tijdens Chinees nieuwjaar wordt het Hawaï van het Oosten dan ook overspoelt door Chinezen en Russen. Ook ik was het regenachtige weer van Shanghai beu en wou wel eens kijken of Hainan effectief zo mooi was als men beweerde.
Na een dag zonnebaden bij heldere lucht en een stralende zon, waar we genoten van een kokosnoot op het strand, besloten we uit te gaan eten. Aangezien we zo dicht bij de Zuid-Chinese zee zaten, kozen we voor vis en zeevruchten. We moesten eerst naar een aquarium buiten gaan, waar alle vissen en schaaldieren nog rustig in het water aan het zwemmen waren. Wanneer we onze keuze gemaakt hadden welke vis we later zouden willen opeten, werd deze er met een schepnet uitgehaald en in een plastiek zak gedaan. We dachten dat ze die vis nu naar de keuken zouden dragen en dat hij daar gekookt zou worden. Niets was minder waar, de man scheurde de zaak open en liet de vis op de grond vallen. De vis deed nog een laatste poging zichzelf te redden van de dood, wanneer de man met een hakbijl op de kop klopte. Daar stonden we dan, netjes opgekleed voor een avondje uit, maar met een dode vis tussen onze benen. Met een lekker sausje en de nodige bijgerechten werd het toch nog zeer lekker. De vis bleek uiteindelijk een zeer goede keuze te zijn! Na zes dagen genieten van zon, zee en strand in putje winter, werd het tijd terug naar Shanghai te keren. School zou immers de week erna beginnen en we waren nog niet ingeschreven. Een nieuw semester met nieuwe klasgenoten, nieuwe leerkrachten en veel nieuwe leerstof stond ons op te wachten zodra we terug op de campus kwamen. Wanneer ik de deur van m’n kot opendeed, zat er ook een Indonesiër in mijn kamer. Mijn nieuwe kamergenoot was blijkbaar tijdens mijn afwezigheid gearriveerd.. Een nieuw semester, ik ben er klaar voor! Jullie ook?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten