Een paradijs in China!

Als je op google “Sanya” als zoekopdracht intikt, krijg je foto’s van het aards paradijs. Men zou niet verwachten dat deze reisbestemming nog in China ligt. Bij China stellen veel mensen zich toch traditionele huizen, rode draken en mensen die nog steeds een rijsthoed op hebben om op de rijstvelden te werken. Hainan, het eiland waar Sanya gelegen is, is een eiland in de Zuid-Chinese zee, vlak onder China dus. Het staat bij de Chinezen vooral bekend als toevluchtsoord om aan de koude winters te ontsnappen en is dus een toeristische trekpleister voor de gegoede Chinees. Tijdens Chinees nieuwjaar wordt het Hawaï van het Oosten dan ook overspoelt door Chinezen en Russen. Ook ik was het regenachtige weer van Shanghai beu en wou wel eens kijken of Hainan effectief zo mooi was als men beweerde.

Na een dag zonnebaden bij heldere lucht en een stralende zon, waar we genoten van een kokosnoot op het strand, besloten we uit te gaan eten. Aangezien we zo dicht bij de Zuid-Chinese zee zaten, kozen we voor vis en zeevruchten. We moesten eerst naar een aquarium buiten gaan, waar alle vissen en schaaldieren nog rustig in het water aan het zwemmen waren. Wanneer we onze keuze gemaakt hadden welke vis we later zouden willen opeten, werd deze er met een schepnet uitgehaald en in een plastiek zak gedaan. We dachten dat ze die vis nu naar de keuken zouden dragen en dat hij daar gekookt zou worden. Niets was minder waar, de man scheurde de zaak open en liet de vis op de grond vallen. De vis deed nog een laatste poging zichzelf te redden van de dood, wanneer de man met een hakbijl op de kop klopte. Daar stonden we dan, netjes opgekleed voor een avondje uit, maar met een dode vis tussen onze benen. Met een lekker sausje en de nodige bijgerechten werd het toch nog zeer lekker. De vis bleek uiteindelijk een zeer goede keuze te zijn! Na zes dagen genieten van zon, zee en strand in putje winter, werd het tijd terug naar Shanghai te keren. School zou immers de week erna beginnen en we waren nog niet ingeschreven. Een nieuw semester met nieuwe klasgenoten, nieuwe leerkrachten en veel nieuwe leerstof stond ons op te wachten zodra we terug op de campus kwamen. Wanneer ik de deur van m’n kot opendeed, zat er ook een Indonesiër in mijn kamer. Mijn nieuwe kamergenoot was blijkbaar tijdens mijn afwezigheid gearriveerd.. Een nieuw semester, ik ben er klaar voor! Jullie ook?

Long time no see

Op naar Peking!

Omdat ik het geluk heb al enkele maanden te mogen vertoeven in het prachtige China, en omdat de Chinese universiteitsstudenten twee maanden vakantie kregen om hun vakantie te bezoeken voor Chinees nieuwjaar, besloot ook ik te reizen: ik was namelijk nog steeds niet in Peking, de hoofdstad van China geweest. M’n medereiziger is m’n eigenste buurmeisje uit Overpelt, Heleen Jannis. Ze besloot haar beste vriend op te zoeken in China, en wou het Chinees wereldwonder de Grote Muur zeker en vast zien. Zo gezegd, zo gedaan. Met extra thermisch ondergoed, vonden we ons terug op het vliegtuig naar het Noorden. Na een vlucht van ongeveer twee uur, kwam de koude ons al tegemoet op de weg naar buiten. Op de shuttletrain richting centrum werd het ons al duidelijk dat ze hier nog minder kaas gegeten hadden van subtiel zijn wanneer een cameralens tussen twee zetels naar ons gericht werd. Die Chinezen toch!

Nadat we eindelijk onze hostel gevonden hadden- het lag in het midden van de hutongs, traditionele Chinese wijken- werden we zeer hartelijk onthaald. We kregen kaarten, tips en een rondleiding. Het werd al snel duidelijk dat we het echte Peking-leven zouden hebben tijdens ons verblijf hier. De woning is een traditionele Chinese woning met een grote poort als ingang, en alle kamers rond een soort atrium. De badkamer en wc waren aan de overkant. Die dag besloten we nog snel een meer in de buurt te bezoeken. Wanneer we aankwamen, merkten we al snel waarom dit meer zo geliefd was bij jong en oud: de ijsbaan in het midden! We raapten al onze moed bij elkaar, en waagden ons ook op het ijs. Eenmaal op het ijs, kwam iedereen naar ons toe gegleden: “Gelukkig Nieuwjaar”. Ze wilden ook allemaal een treintje met ons vormen. De Chinezen in Peking leken me al onmiddellijk heel sympathiek. De eerste dag was toch redelijk vermoeiend, en daarom besloten we onze pyjama- lees: thermisch ondergoed, dubbele broek, een trui en een sjaal- aan te doen en vroeg onder de wol te kruipen.
Het hoogtepunt van mijn verblijf in Peking was de Grote Muur bezoeken. Om 5 uur ging de wekker, en door de sneeuw gingen we ons douchen. Na een busrit van 4 uur – met een McDonalds ontbijt voor de buitenlanders, het cliché bevestigend dat witte mensen geen Chinees voedsel eten- kwamen we aan bij een verlaten stuk muur: Jinshanling. Op deze plek zouden we 3 uur gaan hiken. In de bus was ons al opgevallen, dat onze medereizigers gekleed waren in dikke jassen, bonten handschoenen en goede bergschoenen. Vergelijkend met onszelf, gehuldigd in een dunne jas met leren handschoenen en dito botten, kwamen we erachter dat we toch niet zo slim waren geweest in onze kledingkeuze. Eenmaal op de muur, werd het ons al snel duidelijk dat de meerderheid van de anderen vlot de gladde muur beklommen, en vonden we onszelf terug telkens naar beneden glijdend. Eenmaal tot de Tempel van de Bloemen geklommen, hadden we een prachtig uitzicht over een besneeuwde muur, terecht een van de nieuwe zeven wereldwonderen!

Adres

Aangezien het tijd werd (je weet wel Kerstmis, Nieuwjaar,..), ga ik toch m'n adres op het internet zetten. Feel free to send me anyth!

(je moet het hele gebeuren erop plakken, anders komt het waarschijnlijk niet aan!)

中华人民共和国

200051 上海

延安西路 1882

留学生公寓3

31715 房间

泰斯 THIJS

电话号码：15821536245

Thijs Veyfeyken

Room 1715, Student apartment 3

Yan'an xilu 1882

20051 Shanghai

P.R.C- China

Telephone number: 15821536245